บทที่ 38 ความไว้วางใจโดยไม่มีเงื่อน

อีธานไปแล้ว ทิ้งให้บ้านทั้งหลังเงียบสงบ เคทนอนแผ่หลาอยู่บนเตียง จ้องมองแสงแดดที่สาดส่องผ่านประตูระเบียง อารมณ์ของเธอสลับไปมาระหว่างความเศร้าสร้อยและความสุข

ตอนที่อีธานออกไปก่อนหน้านี้ เขาหันกลับมามองแล้วมองอีก ไม่อยากจะจากไป

ท่าทางเป็นห่วงของเขาช่างน่ารักน่าเอ็นดูเสียจริง

แต่เมื่อไหร่เขาจะกลับมาน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ